Ao igual que aconteceu en casos anteriores, de novo existe certa desharmonía entre as definicións “de dicionario” e o significado aos que se apela cando se tratan en materia produtiva ou de autoxestión.
Organizar é, segundo o dicionario, “establecer ou reformar algo para lograr un fin, coordinando as persoas e os medios axeitados”, aínda que tamén se inclúen definicións como “dispor de maneira ordenada”. É dicir, que neste segundo caso equipárase organizar a ordenar, algo que, no ámbito de traballo que ocupa este blog, constitúe un erro.
Para comezar, cabería diferenciar entre recoller e ordenar. As ferramentas están recollidas, por exemplo, cando están todas metidas nunha caixa destinada a tal fin. Estarían ordenadas se, ademais diso, se seguise un criterio lóxico para emprazalas, por exemplo, dispoñéndoas por tipoloxía (as chaves Allen nun recanto, os martelos noutro, de menor a maior, etc.).
Organizar, da súa banda, implica ir un paso máis aló de ordenar, incorporando outras nocións, como por exemplo, anticipando en que circunstancias se van precisar tales elementos, para así situalos de antemán en base a ese criterio. Nun área de fabricación, por exemplo, as ferramentas estarían organizadas cando se agrupan en base ás operacións que se realizan coas mesmas; recorrendo a un caso cotián, isto acontece cando se sitúan xuntas aquelas que o oficial de máquina emprega para facer o axuste diario, aínda que sexan instrumentos de tipoloxía diferente. O plus que achega o acto de organizar fronte ao de ordenar é que, cando se vaia facer tal axuste, o usuario xa atoparía o que precisa agrupado, sen ter que ir a varios puntos a recollelo. Quizais sexa iso o que mellor defina o acto de organizar: dispoñer os elementos de tal xeito que, conseguir todo o que se precisa para facer unha determinada actividade, non implique un esforzo extra.
O que se gaña organizando é pois algo do que falou con anterioridade: eficiencia. Isto é, conseguir o desexado sen que implique máis esforzo nin un maior consumo de recursos do necesario.